21ـ قال الرضا علیه السلام:
«الْقَنَاعَةُ تَجْتَمِعُ إِلَى صِیَانَةِ النَّفْسِ وَ عِزِّ الْقَدْرِ » |
¯ قناعت همنشین کرامت و سربلندی است ¯
بحارالأنوار/ج 75 /ص 349
از سایه ی هر کفر و گناهی بگریز |
از معرض آتش تباهی بگریز |
می خواهی اگر عزیز و ایمن باشی |
از وسوسه ی زیاده خواهی بگریز |
22ـ قال الرضا علیه السلام:
«اِحْفَظْ لِسَانَکَ تَعِزُّ» |
¯زبان خود را نگهدار عزیز می شوی¯
اصول کافی/ ج 2/ ص 113
می خواهی اگر بلند گردد نامت |
آیینه ی عزت بشود فرجامت |
جز صحبت حق که روز و شب باید گقت |
ای دوست نگهدار زبان در کامت |
23ـ قال الرضا علیه السلام:
«خَاطَرَ بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَغْنَی بِرَأْیِهِ» |
¯آنکه خودرأی باشد خود را به هلاکت افکنده است¯
عیون اخبار الرضا علیه السلام ، ج 2، ص 54
هر کس که به رای خویش مغرور شود |
از ساحل امن و عافیت دور شود |
کوه است اگر ریگ روان می گردد |
پیل است اگر بشکند و مور شود |
24ـ قال الرضا علیه السلام :
«اَلْمَسْألَةُ مِفْتَاحُ الْبُؤْسِ» |
¯دست نیاز به سوی دیگران بردن کلید فقر و تنگدستی است¯
بحار الانوار/ ج 93، ص 157
بر سفره ی این و آن سخن ساز مکن |
جز درگه حق نیازت ابراز مکن |
کار تو اگر بسته بماند بهتر |
دروازه ی فقر را به خود باز مکن |
25ـ قال الرضا علیه السلام:
«اَلْمُذِیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ الْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ» |
¯هر که کار زشت دیگران را بر ملا کند خوار می گردد و هر که آنرا بپوشاند
خدایش می آمرزد¯
میزان الحکمة، ج 2، ص 988
هر کس پی عیب دیگران ما افتد |
خود نیز ز چشم مردمان می افتد |
بر دفتر پرده پوش هم پرده ی لطف |
از سوی خدای مهربان می افتد |
26ـ قال الرضا علیه السلام:
«لاتَسْتَقِلُّوا قَلِیلَ الرِّزْقِ فَتُحْرَمُوا کَثِیرَهُ» |
¯روزی کم را اندک نشمارید که از روزی فراوان محروم می شوید¯
بحار الانوار/ 75/ 347
چون می رسد این فیض دمادم خوبست |
باران چه به رگبار چه نم نم خوبست |
هر روز به طرز دیگری می آید |
روزی چه اگر زیاد اگر کم خوبست |
27ـ قال الرضا علیه السلام:
«لَیْسَ لِلنَّاسِ بُدٌّ مِنْ طَلَبِ مَعاشِهِمْ فَلاتَدَعِ الطَّلَبَ» |
¯انسان برای معیشت چاره ای جز تلاش ندارد، پس سعی و تلاش را رها مکن¯
وسائل الشیعة، ج 12، ص 18
تا مهر و مه اند گرم گردیدن خویش |
انسان ببرد نتیجه از چیدن خویش |
بر خیز و غبار کاهلی را بتکان |
تا گل ببری به خرمن از دامن خویش |
28ـ قال الرضا علیه السلام:
«اَلْمُؤْمِنُ اَلَّذِی إِذَا اَحْسَنَ اِسْتَبْشَرَ وَ إِذَا اَسَاءَ اِسْتَغْفَرَ» |
¯مؤمن کسی است که چون نیکی کند شاد گردد و چون بدی کند استغفار نماید¯
عیون اخبار الرضا علیه السلام / ج 2/ ص 4
آنکس که مطیع حضرت دادار است |
خوشنود به کار نیک و نیکوکار است |
چون مرتکب خطا شود می بینی |
در حالت توبه است و استغفار است |
29ـ قال الرضا علیه السلام:
«مَا هَلَکَ امْرُؤٌ عَرَفَ قَدْرَهُ» |
¯هر که قدر خویش بشناسد نابود نخواهد شد¯
بحارالأنوار/ ج72/ص66
جهل است شب و نگاه عالِم، روز است |
یک پرتو علم، آسمان افروز است |
بی معرفت نفس، به مقصد نرسی |
آنکس که شناخت قدر خود، پیروز است |
30ـ قال الرضا علیه السلام:
«اَلتَّدْبِیرُ قَبْلَ الْعَمَلِ یُؤْمِنُکَ مِنَ النَّدَمِ» |
¯تدبیر قبل از عمل، تو را از پشیمانی در امان می دارد¯
عیون اخبارالرضا علیه السلام /ج2/ ص 54کافی/ج2/ ص113
تدبیر پس از نتیجه بی تاثیر است |
چون شیر که بسته در غل و زنجیر است |
از دغدغه ی ندامت آزاد شود |
پیش از عمل آنکه صاحب تدبیر است |
برچسب ها : امام رضا (ع) 4 ,