.jpg)
.gif)
.jpg)
|
آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رییسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی که در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال؛ مگر این که بعد از آن، توبه‌ای مناسب حال انجام گیرد»
عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال وترک واجب و یا مصادرة اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیّه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحقّ و ... می‌شود، چه گونه خواهد بود؟
با وجود اعتقاد به داشتن رییسی که «عین الله الناظره»[1] است، آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟ و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم!؟ چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می‌گیریم و به نفع دشمنان به کار می‌گیریم، و آلت دست کفّار و اجانب می‌شویم و به آنان کمک می‌کنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب کنیم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می‌شود و در غیر واضحات و موارد مشکوک، باید احتیاط کنیم.
در همین اواخر، اتّفاق افتاده که شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته، شک و تردید داشت. در خواب، چهرة شخص مورد نظر را به او معرفی کردند. به نجف رفت و پس از مدتی جستجو پیدا کرد او را. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده که در بقاء بر تقلید و یا عدول به حیّ، تردید داشته‌اند، و از قبر معصوم شنیده است که «باقی باش». البته، هر کدام از این نقل‌ها، قابل تکذیب است، ولی از مجموع این قضایا، معلوم می‌شود که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف متوجه و مراقب ما است و نمی‌توان گفت، از احوال ما مطلع نیست و ما هر کار و یا هرچه را خواستیم، می‌توانیم آزادانه انجام دهیم.[2]
|
برچسب ها : امام زمان (عج) , آیت ا... بهجت , امام رضا (ع) 4 ,
